نقش حسابداری مدیریت در افزایش کیفیت حسابرسی مالی

چکیده :

حسابرسی مالی باید به حسابرس اجازه بدهد که در مورد این نظر بدهد که آیا صورتهای مالی در تطابق چارچوب مشخص گزارشگری مالی تهیه شده اند یا نه کیفیت حسابرسی مالی بستگی دارد به کیفیت اطلاعاتی که حسابرس در قضاوت برای تطابق بااصول ومقررات حسابرسی استفاده می کند.

دراین تحقیق تلاش شده است که مهمترین کمک های اطلاعات را که توسط حسابداری مدیریت در صورتهای مالی لحاظ می شود تعیین کرد و نشان داد که چگونه این نوع اطلاعات که قابل اعتماد در نظر گرفته شده اند ، قابلیت اعتماد اظهار نظر حسابرس را بالا می برند .

 

1-مقدمه :

اکثر بخش های تعاریف حسابداری منجر به این ایده می شود که این قسمت حسابداری برای تامین اطلاعات ، که اکثرا اطلاعات مالی هستند ، به کار برده می شود و با در نظر گرفتن ماهیت یک سازمان ، اطلاعاتی که باید کاربران ( چه داخلی و چه خارجی ) را قادر سازد که قضاوت هایی را انجام داده و تصمیماتی را بگیرند . به عبارت دیگر ، حسابداری ، زبان فعالیت اقتصادی است و مثل هر زبان دیگری ، کلمات خود ، واژه شناسی خود ، معانی اصطلاحات خودش ، اصول و قواعد خود و البته مشکلات خود را دارد . بر خلاف این پیش زمینه ، تئوریستهای حسابداری ، رویکرد خود را به عنوان فلسفه تامین اطلاعات برای حمایت از بهترین تصمیم گیری می دانند .

 

با این واقعیت شروع می کنیم که در یک بازار واقعی ، شرکت های اقتصادی در یک محیط رقابتی و مبتنی بر ریسک فعالیتمی کنند و هدف آنها کسب سود است ، در این حالت لازم است که اطلاعات فراهم شده توسط بخش حسابداری یک شرکت به دو قسمت تقسیم شود : یکی برای خدمت به کاربران بیرونی که حسابداری مالی یا عمومی در نظر گرفته می شود ( با در نظر گرفتن وجه خارجی ، حسابداری یک شرکت ) و دیگری که برای مدیران استفاده شده ، حسابداری مدیریت یا حسابداری اجرایی نامیده می شد ( با در نظر گرفتن وجه داخلی ، حسابداری یک شرکت ) ، در تمام سیستم های حسابداری در سراسر دنیا ، یک تفاوت بین دو جزء وجود دارد ، حسابداری مالی و حسابداری اجرایی . هنوز هم ، راهی که در آن دو جریان اطلاعات وجود دارند ، بر اساس زمینه اقتصادی – اجتماعی که در آن محیط ، حسابداری اجرا می شود ، تفاوت می کنند . از این رو ، مشهور است که در محیط انگلیس ، حسابداری فقط در یک سازمان یافته یک طرفه رخ می دهد در حالی که در کشورهای اروپایی غربی ، مدل حسابداری دو طرفه به کار می رود ، بافرض آن که ، عملکرد دو جزء حسابداری در دو جریان جداگانه تحقق می یابد.

 

عملا مفید بودن حسابداری ، معیاری است که مدل حسابداری شرکت را ارزیابی می کند . در چند سال گذشته دوران به سمت یک حسابداری خودکار ، انسجام عملی را بین حسابداری  مالی و حسابداری اجرایی به وجود آورده است . بنابراین ، ثبت های دفتری یک فعالیت ، یک مبنای اطلاعات فراگیر رافراهم می کند که از طریق آن اطلاعات مفید برای تدوین گزارشات مالی حسابداری مالی و چارت ها و گزارشات تحلیل مخصوص حسابداری مدیریت تامین می شود . بنابراین حسابداری یک شرکت بیشتر به نظر می رسد که یک حسابداری منسجم باشد .

 

2-حسابداری مدیریت و نقش اطلاعاتی آن

 

نیاز به اطلاعات عموما از طریق تصمیماتی که باید گرفته شود ، تعیین می شود . عملا اطلاعات ایجاد شده باید 3 معیار را در برداشته باشد

1- اطلاعات در صورتی برای مدیریت با ارزش است که به کاهش ابهام آینده کمک کند

2- اطلاعات اضافی در صورتی با ارزش است که بر تصمیمات اثر بگذارد .

3- اطلاعات در صورتی ارزشمند است که در تعدیل حساسیت مراتب تصمیم گیری نقش داشته باشد

 

کاربرد حسابداری اجرایی در تصمیم گیری یعنی آن که ایده ای کلی در مورد تصمیمی که گرفته شود ، باید بنیان نهاده شود .  Herbert Simon برنده جایزه نوبل ، نویسنده تحقیقات مشهور مربوط به سیستم های تصمیم گیری ، در یک تحقیق در این مورد نوشته است که مدیران از حسابداری مدیریت چه انتظاری دارند:

 

حفظ امتیاز : آیا مسائل بهتر می شوند یا بدتر می شوند ؟

جلب توجه : چه مسائلی باید توجه مرا جلب کند ؟

حل مسئله : بهترین راه حل از میان راه حل های گوناگون چیست ؟

 

حسابداری مدیریت یا حسابداری اجرایی به تامین اطلاعات ، مخصوصا برای مدیران گرایش دارد ، و اهداف آن باید به سه عملکرد کلیدی مدیریت مربوط باشد که شامل :

 

برنامه ریزی : در این رویه ، حسابداری مدیریت از تعیین اهداف آتی ( برنامه ریزی استراتژیک ) که اطلاعات لازم را برای تصمیم گیری با در نظر گرفتن سیستم های تولیدی پذیرفته شده ، سیاست قیمت شرکت ، سیاست مالی بر آورد وجه سرمایه گذاری شده حمایت می کند .

 

سازمان : برای تعیین میزان اطلاعات مورد نیاز یک شرکت ، لازم است که عوامل ساختار سازمانی را تعیین کرد و شیوه های بنیان گذاری و تسهیم مسئولیت را بهتر درک کرد . در حالی که ساختار سازمان خطوط مسئولیت و تصویب را در یک شرکت نشان داده و تضمین کننده چارچوب کلی برنامه ریزی کاری ، مدیریت و کنترل است تا به اهداف مشخص دست یابد ( مثلا حداکثر سازی سود ) . حسابداری مدیریت ، طراحی و اجرای یک سیستم حسابداری اطلاعاتی را برای تعریف و توصیف این روابط در نظرمی گیرد .

 

کنترل : کنترل ، به عنوان عملکرد اساسی مدیریت یک شرکت شامل کنترل اجرای سیاست ، ارزیابی عملکردهای انجام شده در تمام سطوح فرعی و اصلاح هر نوع اشتباه در عملکرد است در حالی که حسابداری مدیریت به عنوان ابزار کنترل اجرایی ، اطلاعاتی را فراهم می کند که تحلیل های جانبداری بودجه و تصمیم گیریهای اصلاحی بر آن اساس استوار هستند . به عبارت دیگر حسابداری مدیریت به وظیفه کنترل مدیریت کمک می کند با شناسایی فعالیتهای های مشکل دار شرکت  .

 

دقت یک تصمیم بستگی ندارد فقط به اطلاعات حسابداری . در حالی که باید پذیرفت که حسابداری یک ابزار ارزشمند و یک مشاور خوب برای مدیران و سایر فعالان اقتصادی است .

 

جدای از این دو سیستم فرعی ، یعنی حسابداری مالی و اجرایی ، باید بپذیریم که حسابداری مالی به بحث اطلاعاتی به واحد تجاری را در مقابل منفعت دیگری از دست داده است چون برای نیازهای کاربران ، بسیار کند ، خیلی کلی و گاهی نامربوط تلقی می شود ، علاوه بر آن محدودیت های اطلاعاتی نیز وجود دارد که مربوط است به این واقعیت که اطلاعات فراهم شده توسط حسابداری مالی باید به یک شیوه استاندارد بدون هر نوع جزئیات ارائه شود ، اما به جز آن هایی که توسط اصول و قوانین تثبیت شده اند . در این شرایط ، حسابداری مدیریت بخشی از حل محدودیت ها را ایفا می کند اگر حسابداری مالی عمدتا برای ارزیابی عملکرد واحد انتفاعی گرایش داشته باشد اطلاعات فراهم شده توسط حسابداری مدیریت بیشتر مکمل است تا رقابتی . . یک مشکل که حسابداری مدیریت قطعا برای آن جواب دارد ، آینده است . کاملا گفته می شود که حسابداری مالی در مورد گذشته و آن چه رخ داده به ما اطلاعات می دهد و حسابداری مدیریت ، پیش بینی آینده و این که چه اتفاقی خواهد افتاد می باشد .

انستیتو حسابداری مدیریت (CIMA) بیان می کند که حسابداری مدیریت یک قسمت انسجام یافته از مدیریت است که با تشخیص ، ارائه و تفسیر اطلاعات مورد استفاده در ارتباط است برای فرمول سازی استراتژی ، کنترل و برنامه ریزی کاری ، تصمیم گیری ، بهینه سازی منابع ، اطلاعات در مورد کاربران یا سایر سایر کاربران اطلاعات بیرونی ، اطلاعات کارمندان ، حفاظت دارایی .

 

عملا وظایف حسابداری مدیریت ممکن است به شرح زیر ترکیب شود :

1 – برنامه ریزی استراتژیک برای دسترسی عینی . در این وظیفه یک نقش مهم توسط فرمولاسیون برنا مه های عملیاتی کوتاه مدت ( بودجه ریزی سود ) ایفا می شود .

2-  مدیریت مالی – فعالیت های وجوه و فراهم کردن زمینه ها

3- کنترل مالی – هماهنگ سازی فعالیت های اصلاحی که منجر به برنامه ریزی می شود .

4 – حسابرسی داخلی ، حسابرسی مدیریت – ارائه گزارشات و یادداشتها در مورد سیستم اطلاعاتی شرکت و فعالیت های مربوطه درون آن .

 

پروفسور آمریکایی ،  Caldwell and jr Anderson  حسابداری مدیریت را به عنوان یک سیستم گزارشگری اطلاعاتی در نظر می گیرد که داده های مالی را بر اساس عرصه های مسئولیت در یک سازمان طبقه بندی می کند و از سوی دیگر فعالیت های مدیران را گزارش می کند که فقط شامل ویژگی های در آمد و هزینه ای است که یک مدیر معین کنترل می کند . هم چنین حسابداری سود آوری نیز نامیده می شود و با توجه به آن سیستم حسابداری مدیریت نسبت به گزارشاتی که تهیه می کند یک ویژگی شخصیتی را نسبت می دهد و روی مراکز مسئولیت متمرکز است . ( Needles 2000)

 

برای این که اطلاعات ضروری برای تصمیم گیری کاربران در شرایط خاص تامین شود باید تمام داده های حاصله به جز سیستم حسابداری مورد نیاز هستند این اطلاعات متمرکز پردازش شده و کنترل شده هستند بر اساس این پروسه ای حسابداری مدیریت خاص .

 

بعد از انتقادات وارده به تحقیق در زمینه حسابداری مدیریت که در نیمه دم قرن 20 رخ داد امروزه ( مخصوصا بعد از سال 1980 ) ما تلاش می کنیم در این زمینه ، تحقیقات بیشتری را پیاده کنیم . روشهای تحقیقاتی مورد استفاده به شدت به فعالیت های اجرایی شرکت ها مربوط هستند که اطلاعات بالینی نامیده می شوند ( فعالیت های جمع آوری شده برای تعیین راههای جدید پیشبرد فعالیت ها ) همان طور که دسترسی به داده های حاصله سخت تر است زیرا آن ها بیشتر اطلاعات محرمانه هستند . برخی از ابداعات اساسی که اخیرا انجام شده در زمینه حسابداری مدیریت ، شامل :

 

  • هزینه یابی بر مبنای فعالیت – ABC , به عنوان پاسخی به انتقاد صورت گرفته علیه مدل های محاسبات  هزینه کلاسیک که نشان دهنده یک رویکرد مدیریت انقلابی است .

 

  • مدیریت ارزشی که مسائل مرتبط با مدیریت شرکت را حل می کند . به ایجاد ارزش از نظر سهامداران از دورنمای مدل ارزش افزوده اقتصادی ( EVA) نگریسته می شود .

 

  • علاوه بر شاخص های مالی , کاربرد شاخص های غیر مالی برای ارزیابی عملکرد وجود دارد . ابزار مدیریت کارت امتیاز متوازن ( نسخه مدرن مجرای کنترل ) تلاش می کند عوامل ایجاد فعالیت را ارزیابی کند و از هماهنگ کننده ها پیروی کند : رضایت سرمایه گذاران , رضایت مشتری , کیفیت مسائل داخلی و توسعه شرکت و نتایج استراتژیک مورد تاکید قرار می گیرند .

 

 

 

3 – حسابرسی مالی و منابع اطلاعاتی آن

 

عموما حسابرسی مدلی است که از طریق آن یک فرد با صلاحیت ( عالم , شایسته و مستقل ) شرایط و حالات یک جنبه خاص را که مورد آزمون قرار گرفته برای یک شخص علاقمند تضمین می کند . با این تعریف کلی حسابرسی شروع می کنیم و باید بپذیریم که بهترین بخش حسابرسی , بخش مالی آن است که یک دوران موازی با آن حسابدار دارد .

 

انجمن حسابداران رسمی آمریکا –AICPA بیان می کند که حسابرسی , آزمون گزارشات مالی یک شرکت از طریق یک حسابرس مستقل است که بدین صورت بیان می شود ” اعمال یک اظهار نظر در مورد تصویر صحیح این که حسابهای سالانه در ارتباط با وضعیت مالی ارائه شده اند , و نتایج و تغییرات در وضعیت مالی مکمل با اصول پذیرفته شده حسابداری می باشند ” ( رابرستون 1988)

 

برخی نویسندگان معتقدند که حسابرسی , فرایند کنترل حسابداری و مدیریت یک شرکت است ” (pige/1997) .

 

قابلیت اعتماد تصویر صحیح فراهم شده توسط حسابداری تحت تاثیر رعایت اصول با توجه به قانونمندی و صداقت حسابداری , کیفیت رویه های به کار رفته در رفتار حرفه ای – اخلاقی تهیه کنندگان اطلاعات حسابداری و علایق متنوع کاربران اطلاعات حسابداری می باشد .

 

تحت این شرایط , حسابرسی برای توصیف یک نظر مستقل در گزارشات مالی سالانه و حمایت مساوی از تمام کاربران اطلاعات حسابداری و تمام بازیگران صحنه اجتماعی – اقتصادی به کار می رود .

( سهامداران , کارکنان , بانکها , معاوضات سهام , اعتباردهندگان , بدهکاران , تامین کنندگان , مشتریان , مدیران شرکت و غیره)

 

متخصصینی که اطلاعات موثق و معتبر فراهم شده توسط حساداری را مورد استفاده قرار می دهند و الزامات استقلال و تطابق با فعالیتها و اشخاصی که آنها را بررسی می کنند را مشاهده می کنند  , به دنبال آن هستند که وظیفه خود را بدون آن که تحت تاثیر علایق متضاد کاربران قرار بگیرد به کار ببرند

( Oprean1997)

 

براساس نظرات ارائه شده توسط مراجع تخصیص داده شده در این زمینه و تجارب تحصیل شده در حسابرسی , می توان فهمید که مفاهیم زیر برای حسابرسی مالی به کار می رود (  Florea 2005)

 

  • حسابداری یک آزمون حرفه ای است چون حسابرس رسمی که فعالیت ها و اطلاعات مربوط به آزمایش را بسیار خوب می شناسند و هم چنین رویه های حسابرسی هم از روشهای عمومی و تکنیک های کافی و ابزار ها و رویه ها استفاده می کنند . در هر کشور , یک سازمان حرفه ای وجود دارد که مقررات حاکم بر فعالیت حسابرسان و کنترل فعالیت آنها را بررسی می کند .

 

  • حسابرسی با سیستم های اطلاعاتی رو برو می شوند ، بدان معنا که انواع مختلف اطلاعات باید در نظر گرفته شود ، که اطلاعات تحلیلی و ترکیبی ، اطلاعات تاریخی و پیش بینی شده ، درونی و بیرونی ، ارزشی – مقداری و یا اطلاعات استاندارد فقط ارزشی و یا اطلاعات غیر استاندارد و غیره را در بر می گیرد . با این وجود باید متذکر شد که حسابرسی مالی مربوط به یک نسبت با اهمیت برای اطلاعات خارجی است که از طریق حسابداری مالی ایجاد می شود . برای درک بهتر نقش حسابرس در فرایند اطلاعات ، باید از یک سو در نظر داشته باشیم که خوب نیست اجازه دهیم که پیام انتقال یافته به طور کامل تحت کنترل منتشر کننده باشد و واقعیت ها و پدیده های اقتصادی را برای یک شرکت به زبانی تبدیل کند که مناسب آن باشد و از سوی دیگر به کاربر ( دریافت کننده پیام ) نباید اجازه داده شود که در تفسیر اطلاعات فراهم شده و تایید دقت آن خودش کنترل داشته باشد . برخلاف این پیش زمینه ، حسابرس یک عامل کنترل قدرت است که بدون جانبداری و مستقل از آن دو است که براساس یک مجموعه مقررات کار می کند که به او آزادی چندان زیادی در توصیف اظهارنظرش در مورد صداقت اطلاعاتی که در دسترس استفاده کنندگان است ، داده نمی شود .

 

  • اظهارنظر حسابرس باید مسئولانه و مستقل باشد چون او درگیر آن است . بسته به ماهیت شواهد حسابرسی حسابرس می تواند به یک ضمانت منطقی – اما نه آشکار – دست بیاید که اشتباهات با اهمیتی مشخص شده اند . لیاقت حسابرس هیچ ارزشی ندارد اگر او یک رویکرد جانبدارنه در جمع آوری و ارزیابی شواهد داشته باشد از نظر محتوا ، نظر حسابرس ممکن است حدس خود را به یک ادرک ساده یا اعلامیه ای محدود یا ممکن با برخی پیشنهادات همراه باشد ، بسته به ماهیت وظیفه یا اختیارات دریافتی .

 

  • حسابرسی مالی باید مربوط به معیار کیفیت باشد ، مثل : قانونمندی ، کارایی و تناسب . قانونمندی یعنی تطابق با قواعد ، اصل ، استاندارد ها و قوانین قابل اجرا برای حالات خاص ( حسابرسی مکمل ) . تناسب یعنی و مشاهده اطمینان خوب به قواعد ، اصول و مقررات .کارایی به میزان دسترسی به اهداف یا تاثیرات مورد نظر اطلاق می شود .

 

  • افزایش فایده اطلاعات برای استفاده کنندگان ، همزمان با وقتی که حسابرس از طریق ماموریتهای القا شده به او به افزایش قابلیت اعتماد اطلاعات فراهم شده کمک می کند . می توانیم از یک سودمندی داخلی صحبت کنیم که میریت شرکت را در نظر می گید و یک سودمندی خارجی را مد نظر داشته باشیم که اشخاص ثالث را در بر می گیرد .

 

  • حسابرسی باید قوانین و فعالیت ای کشوری که شرکت مورد  حسابسی در آن واقع شده است را در نظر بگیرد . اگرچه اکثر کشورها مقررات حسابرسی خود را با استانداردهای  بین المللی هماهنگ کرده اند ، ویژگی های محیط تجاری که شرکت مورد حسابرسی در آن فعالیت می کند ، نمی تواند انکار شود .

 

 

 

4-هدف و محتوای حسابرسی مالی

 

براساس ASD/SAS1  ، هدف حسابرسی گزارشگری مالی از طریق یک حسابرس مستقل به معنای تشریح اظهارنظر در مورد زمینه ای است که این نوع گزارشات مالی یک تصویر صحیح از شرایط مالی ، نتایج عملیاتی و جریانات خزانه داری در تطابق با اصول پذیرفته شده حسابداری ارائه می دهند . اگرچه حسابرس ، تضمین کننده ای نیست که یک ضمانت آشکار را با در نظر داشتن صحت اطلاعات ارائه شده در گزارشگری مالی ارائه کند ، اما او باید به استفاده کنندگان اطلاع دهد که آیا گزارشات مالی به نحو صحیح تهیه شده اند یا نه . (Arens 2003: 171)

 

مراحلی که باید برای توصیف اهداف حسابرسی به کار روند ، به طور خلاصه در شکل 1 ارائه شده است . حسابرس مسئول برنامه ریزی و اجذای حسابرسی است به نحوی که او باید یک تضمین معقول ، صرف نظر از وجود یا نبود برخی اشتباهات با اهمیت در گزارشات مالی ، دریافت کند ، بدون در نظر گرفتن این واقعیت که این نوع موارد از طریق اشتباهات یا تقلب ها ایجاد شدهاند .

 

مراحل فرایند حسابرسی در شکل 2 ارائه شده است .

 

 

 

 

شکل 1- مراحل تشریح اهداف حسابرسی :

 

 

عملا حسابرسی یعنی مقایسه صورتهای مالی با معیارهای خاص از پیش تعیین شده ( برآوردها و ارزیابی ها) در مکل بودن با اصول پذیرفته شده حسابداری .   DAS/SASB1 تاییدیه ها را در 5 طبقه عمومی تقسیم بندی می کند ، اینها شامل :

 

تاییدیه های وجود و رخداد نشان می دهد که داراییها ، بدهی ها و سرمایه های صورت های مالی در تاریخ برداشت آنها به نحو صحیح وجود دارد.

 

تاییدیه های جامع نشان دهنده احتمال حذف برخی عوامل صورت ای مالی سالانه برخلاف وجود و رخداد تاییدیه هایی است که هدفشان دربرگیری مجموعه هایی است که در صورت های مالی نمی آیند.

 

تاییدیه های ارزیابی نشان می دهند که هر نوع دارایی ، بدهی ، سرمایه ، درآمد و هزینه در صورتهای مالی با مانده کافی را شامل می شود.

 

تاییدیه های در مورد حقوق و تعهدات نشان دهنده حقوق و اختیارات یک واحد انتفاعی در یک زمان مشخص است .

تاییدیه های ارائه و افشا نشان می دهند که عوامل صورتهای مالی به نحو صحیح ترکیب ، توصیف و افشا شده اند.

 

 

 

 

 

شکل 2 – ترکیب فرایند حسابرسی

برنامه ریزی و توصیف یک روش حسابرسی :مرحله اول

 

 

اطلاعات در مرحله پیش از برنمه ریزی ، کسب زمینه اطلاعات و اطلاعات مربوط به تعهدات قانونی مشتریان و اجرای رویه های تحلیلی ابتدایی (مرحله اول ) بیشتر برای برآورد ریسک نامربوط و ریسک قابل قبول حسابرسی به کار می رود .

آزمونهای مکانیزم کنترل مرحله دوم و آزموهای عملیاتی برای آزمایش جزئیات ترازنامه ضروری هستند چون به حسابرس کمک می کنند که یک حاشیه امن برای رویدادهای غیرقابل پیش بینی فراهم کند ، برنامه حسابرسی را در مورد برخی نتایج غیر قابل پیش بینی اصلاح کند و حسابرس را تا حد امکان به تاریخ صورت های مالی نزدیک کند .

 

در مرحله سوم ، نمونه های اضافی باید به دست آید تا تعیین کند که آیا مانده های نهایی و سایر اطلاعات صورتهای مالی به نحو صحیح ارائه شده اند یا نه . دو ویژگی برای انتخاب این نمونه های اضافی  وجود دارد که شامل : ریه های تحلیلی و آزمون جزئیات مانده است . پروسه های تحلیلی آنهایی هستند که ویژگی قابل قبول فعالیت ها و مانده ها عموما برآورد می شوند و آزمون جزئیات مانده ها هدفشان بررسی وجود هر نوع اشتباه پولی در مانده های نهایی صورت هی مالی می باشد .

 

وقتی سه مرحله اول انجام شد ، باید در مرحله آخر ، نمونه های اضافی را جمع آوری کرد ، نتایج را ترکیب کرد ، و گزارشات حسابرسی را صادر کرد و نتایج را از آنها حاصل نمود .

 

اهداف حسابرسی مربوط به این فعالیتها که یک حسابرس به دنبال آن است ، مربوط به تاییدیه های مدیریت است و به مواردی که در جدول 1 آمده است مرتبط است .

جدول 1- اهداف عمومی حسابرسی عملیات

 

تاییدیه مدیریت اهداف عمومی حسابرسی عملیاتی
وجود و رخداد 1 – وجود – فعالیت های ثبت شده به نحو صحیح رخ داده اند
جامع 2- جامع فعالیتهایی که ثبت شده اند به نحو صحیح ثبت شده اند
ارزیابی یا بر آورد 3 – دقت – فعالیتها با جمع های درست ثبت شده اند
4- طبقه بندی – فعالیت های ثبت شده در ژورنال های گوناگون به نحو صحیح طبقه بندی شده اند .
5 – به ترتیب بودن – فعالیت ها در ژورنال های اطلاعاتی دقیق ثبت شده اند
6- سیستماتیک – فعالیت های ثبت شده به نحو صحیح ترکیب و سیستماتیک شده است .
حقوق و تعهدات هیچ کدام
ارائه و افشا هیچ کدام

 

 

فعالیت های حسابرسی با در نظر گرفتن مانده ها مشابه فعالیت های حسابرسی عمومی است . تفاوت آنها در این است که اولی مانده های حساب را مطرح می کند . ( در اکثر حالات ، مانده های نهایی حسابهای ترازنامه ).با استفاده از اهداف و در نظر گرفتن مانده ها به عنوان یک چارچوب ارجاع ، حسابرس نمونه ها را جمع آوری می کند تا اطلاعات مفصلی که مانده یک حساب را تعدیل می کند ، تصدیق کرده و مانده و حساب های بسیاری را بررسی نمی کند .

 

اهداف حسابرسی عمومی که مانده ها را در نظر می گیرد ، در جدول 2 ارائه شده است

 

 

جدول 2 – اهداف عمومی حسابرسی با در نظر داشتن مانده ها

 

تاییدیه های مدیریت

 

اهداف عمومی حسابرسی با در نظر داشتن مانده ها
وجود و رخداد

 

1- وجود – جمع هایی که در صورتهای مالی آمده اند وجود دارد
جامع

 

2-جامع – جمع های موجود در صورتهای مالی مشمول شده اند
ارزیابی یا بر آورد

 

3 – دقت – این جمع ها ارزش واقعی ارائه شده اند
4- طبقه بندی – جمع هایی که در صورتهای مشتری ارائه شده اند به درستی طبق بندی شده است
5- انقطاع موقت – فعالیت هایی که نزدیک به پایان سال مالی انجام شده اند در دفاتر سال مالی مناسب ثبت شده اند
6- فهرست تفضیلی – جزئیات مانده های یک حساب مربوط به مجموع دفاتر سیستماتیک باشد
7- ارزش قابل تحصیل – داراییها باید به ارزش برآوردی آنها نشان داده شوندتا مبادلات را امکان پذیر سازد
حقوق و تعهدات 8- حقوق و تعهدات – داراییها باید قبل از آن که در دفاتر ثبت شوند به مالکیت شرکت درآمده باشند .
ارائه و افشا 9- افشا و ارائه – مانده های حسبها و اطلاعات اضافی مربوط به آنها به نحو صحیح در صورت های مالی ارائه شوند .

 

همان طور که می توانید ببینید ، اهداف حسابرسی عمومی مربوط به مانده ها ، بسیار زرگتر از تاییدیه های مدیریت است به علت نیاز حسابرسان به داشتن پیشنهادات تفضیلی برای تصمیم گیری با توجه به نمونه هایی که جمع آوری می شود .

5- احتمالات پیشبرد کیفیت حسابرسی مالی از طریق اطلاعات حسابداری مدیریت

 

 

از آن چه که تاکنون گفتیم به این نتیجه می رسیم که حسابرسی مالی عمدتا توسط اطلاعاتی حمایت می شود که از حسابداری مالی به دست آمده است ( واژه حسابرسی صورت مالی نیز به کار می رود ) . کاربرد انحصاری اطلاعات عمومی مشمول در صورتهای مالی برای حسابرس کافی نیست تا بتواند بر اساس ارتباط آن با اصول پذیرفته شده حسابداری اظهارنظر کند.

 

برای یک گزارش مناسب حسابرسی و برنامه ریزی و اجتناب از کارهای بیهوده ، حسابرس باید در تعیین هویت دامنه های مربوط ، سیستم های مربوط ، ریسک های حسابرسی و تعیین اهمیت آنها تلاش کند .

 

 

اگرچه این موارد از یک شرکت به شرکت دیگر متفاوت است ، اما زمینه های با اهمیت شامل موارد زیر است :

 

  • پرداخت های خرید ( عرضه کنندگان ، سهام ها ، وجوه قابل عرضه و غیره ….)
  • دریافت های فروش ( مشتریان ، سهام ، در آمد ، وجوه قابل عرضه و غیره )
  • حقوق پرسنل ( پرداخت ها ، هزینه ها ، وجوه قابل عرضه ، دیون و غیره )
  • تولید ( سهام ، هزینه ها ، درآمد و غیره )
  • خزانه ( رسید ها ، پرداخت ها ، درآمد ، هزینه ها و غیره )
  • دارایهای ثابت ( اسهلاک ، عرضه کنندگان ، هزینه ها و غیره )
  • بودجه ریزی ( افزایش سرمایه یا پرداخت)

برای تشریح کاربرد اطلاعات حسابداری مدیریت در حسابرسی مالی ، بگذارید روی حسابرسی چرخه تولید اتکا کنیم که با سایر چرخه های عملیاتی ارتباط نزدیک دارد.

بناربراین ، مواد خام ، مواد اولیه و دستمزد مستقیم وارد چرخه پرداخت – خرید به ترتیب دستمزد – پرسنل و چرخه تولید می شود که با فروش دارایی از طریق چرخه فروش – دریافت ارتباط دارد . حسابرسی سهام در پایان سال مالی پیچیده ترین و بزرگترین بخش حسابرسی است

چرخه تولید می تواند به عنوان چرخه ای که شامل دو جریان جداگانه که ارتباط داخلی قوی دارد ، در نظر گرفته شود و به صورت زیر است : جریان فیزیکی سهام کسب شده و جریان هزینه های تخصیص یافته به کالاهای در این شرایط ، باید مکانیزم های کنترلی کافی هم برای حرکات فیزیکی سهام و هم برای هزینه های معین وجودداشته باشد . چرخه تولید از 6 فعالیت تشکیل شده است ، مثل :

پذیرش سفارشات خرید

مواد خام

ذخیره کردن مواد خام

تولید کالا ها

ذخیره کردن محصولات تکمیل شده

تحویل محصولات تکمیل شده

 

 

هدف عمده حسابرسی چرخه تولید ، این است که بفهمد آیا مواد خام ، مواد مستقیم ، تولیدات انجام شده ، محصولات کامل شده و هزینه کالای فروخته شده به نحو صحیح در صورتهای مالی ارائه شده اند یا نه . حسابرسی چرخه تولید به 5 بخش جداگانه تقسیم می شود :

 

  • خرید و ثبت مواد خام ، دستمزد مستقیم و اجرای مربوط به این 3 فعالیت
  • انتقال داخلی داراییها و هزینه های مربوط به فعالیت های چهارم و پنجم
  • انتقال محصولات ، ثبت درآمد و هزینه مربوط به آخرین فعالیت
  • بازدید حقیقی سهام – برای بررسی این که آیا سهام های ثبت شده واقعا وجود دارند یا نه
  • ارزیابی سهام برای تعیین این که آیا روش های ارزیابی سهام نسبت به اصول پذیرفته شده حسابداری درست است یا نه.

 

 

 

کسب اطلاعات صحیح در مورد هزینه مواد خام ، دستمزد مستقیم و اجرای تولید ، یک جزئ ضروری حسابداری حسابداری بهای تمام شده است . دفاتر هزینه باید در یک دفتر تولید و سایر دفاتر انسجام یابد ، به نحوی که هزینه های صحیح برای همه محصولات محاسبه شود و به این طریق می توان آن را کافی تلقی کرد . دفاتر هزینه ها به حسابرسی مربوط هستند زیرا ارزیابی نهایی سهام بستگی دارد به برداشت مناسب و استفاده از این نوع ثبت ها.

 

 

6-نتیجه گیری

 

با این واقعیت شروع کردیم که یک تضاد منافع بالقوه بین افرادی که اطلاعات حسابداری را جمع آوری ، پردازش و ترکیب می کنند و کاربران این اطلاعات وجوددارد و مشخص است که حسابرسی مالی باید یک اطمینان معقول بین این دو ویژگی به وجود بیاورد . استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری در مورد این اطلاعات فراهم شده توسط دفتر حسابداری ( اطلاعات خارجی ) اعتماد چندانی ندارند ، چون تهیه کنندگان اطلاعات مستقل از فعالیت های انجام شده و صورت های مالی ارائه شده ای نیستند و در مورد عینیت و بی طرفی اطلاعات شک ایجاد می شود . حسابرسی به طور مساوی از تمام استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری حمایت می کند .

 

وقتی که نظرات شخصی در مورد صورتهای الی سالانه مطرح می شوند . طبیعی است که بگوییم که اول باید اطلاعات عمومی / بیرونی تحلیل شوند . هنوز هم از آن جا که برخی اجزای اطلاعات خارجی ارتباط نزدیکی با اطلاعات فراهم شده توسط بخش حسابداری دارد ، حسابرس باید به این اطلاعات دسترسی داشته باشد ، همان طور که یک تصویر بهتر از فعالیت های انجام شده را ارائه می کند . می توان به این نتیجه رسید که کاربرد اطلاعات حسابداری مدیریت از اطلاعات مالی به پیشرفت یفیت حسابداری مالی کمک می کند و یک تصویر پیچیده کامل از زمینه ای فراهم می کند که در آن ، اطلاعات مالی تحلیل می شوند .